Fryderyk I (1415-1440)

Syn Fryderyka V burgrabiego Norymbergii i młodszy brat Jana III, z którym dzielił tytuł burgrabiego Norymbergii w latach 1397-1403.

W 1415 otrzymał od Zygmunta Luksemburskiego w lenno Brandenburgię, z tytułem księcia elektora potwierdzonym 1417.

1420 Sejm rzeszy we Wrocławiu, Zygmiunt Luksemburski ogłosił niekorzystny dla Polski wyrok w sporze z Zakonem Krzyżackim. Fryderyk I zawarł antykrzyżackie przymierze z królem Polski Władysławem II w 1421 w Krakowie.

Fryderyk II Żelazny (1437-1471)

Syn Fryderyka I, ze swoim młodszym bratem Fryderykiem Grubym współrządził Brandenbugią jako jego opiekun w latach 1440-63, czyli do jego śmierci. Ich najstarszy brat Jan Alchemik został przez ojca odsunięty od tronu ze względu na niekompetencję.

Dwukrotnie kandydat do tronu polskiego.

Mediator między krzyżakami a Polską, w 1455 wykupił Nową Marchię.

Albrecht III Achilles (1471-1486)

Młodszy brat Fryderyka II.

Prowadził wiele wojen, m.in. na Śląsku i zdobył nowe terytoria.

1473 Dispositio Achillea - gwarancja niepodzielności Brandenburgii, tylko jedna linia rodu może nią władać (tzw. primogenitura). Wydzielone zostałyu dwa hrabstwa Ansbach i Bayreuth dla bocznych gałęzi.

Jan Cicero (1486-1499)

Syn Albrechta III.

W 1490 kupił łużyckie ziemie w okolicy Zossen za zgodą króla czeskiego Władysława II.

Pierwszy elektor brandenburski pochowany w Brandenburgii.

Joachim I Nestor (1499-1535)

Syn Jana Cicero.

W 1419 oddał głos elektorski na Karola Habsburga, choć później był sojusznikiem jego nieprzyjaciół.

Spór o biskupstwo elektorskie w Moguncji, gdzie biskupem był jego brat Albert, z księciem saksońskim Fryderykiem Mądrym, który ponieważ przegrywał zaczął wspierać Lutra. Joachim pozostał zwolennikiem katolicyzmu.

1506 założył uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Pierwszy uniwersytet w Brandenburgii.

1510 pogromy antyżydowskie i wygnanie Żydów z Brandenburgii.

Jego żona przeszła na luteranizm i uciekła do Saksonii.

Jan (1535-1571)

Syn Joachima. Margrabia Nowej Marchii.

Joachim II Hektor (1535-1571)

Syn Joachima i brat Jana.

Przez ojca zmuszony do podpisania umowy spadkowej zobowiązującej go do pozostania katolikiem. Mialo to pomóc Albertowi, który w celu utrzymania biskupstwa mogunckiego zadłużył się u Fuggerów. Dzięki temu Hohenzollernowie mieli dwa głosy elektorskie. W całekj Brandenburgii masowo sprzedawano odpusty na spłatę tego długu.

Na Sejmie książąt we Frankfurcie Melanchton ujawnił, że pogromy żydowskie w 1510 wynikły z fałszywych oskarżeń i pozwolono Żydom znowu się osiedlać.

Uwielbiał polowanie i walki zwierząt, utrzymywał 11 alchemików. Z powodu dużych wydatków podnosił podatki i konfiskował majatek kościelny.

1539 przyjął komunię ewangelicką w kościele św. Mikołaja w Spandau, ale pozostał formalnie katolickiem aż do 1555.

Jego teściowa była siostrą Zapolyi - dlatego wsparł go pod Budą i Pesztem 1541-42 ale bez sukcesu.

Jego szwagrem był Zygmunt II August, w 1569 zapłacił mu za prawo dziedziczenia tronu pruskiego w wypadku wygaśnięcia linii pruskiej Hohenzollernów

Zmarł w pałacu w Köpenick, który zbudował w 1558.

Jan Jerzy (1571-1598)

Syn Joachima II Hektora.

Z powodu długów pozostawionych przez ojca wprowadził podatek zbożowy, co uzależniło chłopstwo od szlachty.

1573 ponowne wygnanie Żydów i zakaz powrotu.

Przyjął kalwińskich uciekinierów z Niderlandów i Francji.

Zjednoczenie Starej i Nowej Marchii.

1574 założył Berlinisches Gymnasium zum Grauen Kloster pierwszą instytucję edukacyjną średniego stopnia w Berlinie.

Joachim Fryderyk (1598-1608)

Jedyny syn Jana Jerzego.

1603 w Gerze potwierdzono primogeniturę.

1603 przejął po Jerzym Fryderyku von Ansbach regencję nad chorym umysłowo księciem pruskim Albrechtem Fryderykiem, który był jego teściem. 1605 Zygmunt III Waza przekazał mu kuratelę nad nim.

Prusy

Na chwilę zmieńmy lokalizację. Jak wiadomo w 1225 książę Konrad mazowiecki sprowadził do Prus zakon krzyżacki. Utworzyli oni państwo zakonne w Prusach, które szybko znalazło się w sporze z Polską.

W końcu XV wieku przegrywali z kretesem. Wobec tego po kolejnej porażce ówczesny Wielki Mistrz zakonu Albrecht Hohenzollern podjął decyzję o sekularyzacji zakonu i utworzeniu świeckiego księstwa w obrządku luterańskim, było to pierwsze państwo ewangelickie. Księstwo pruskie nie należało do Rzeszy i nie było uznawane przez cesarza.

Albrecht (1525-1568)

Syn Fryderyka Hohenzollerna księcia Ansbach.

W 1511 w wieku 21 lat został Wielkim Mistrzem zakonu krzyżackiego ze stolicą w Królewcu.

1525 dokonał sekularyzacji zakonu i został pierwszym księciem Prus. Hołd pruski.

1544 założył uniwersytet w Królewcu. Protektor luteranizmu w Polsce.

Albrecht Fryderyk (1568-1618)

Syn Albrechta. Jednego dnia w wieku 14 lat stracił oboje rodziców, zmarli na dżumę.

1572 pierwsze objawy choroby umysłowej. Trzymany do końca życia w wieży.

Jerzy Fryderyk von Ansbach (1578-1603)

Od 1577 regent i od 1578 lennik Batorego.

Joachim Fryderyk (1603-1608)

1594 ożenił swojego najstarszego syna Jana Zygmunta z Annę córką chorego księcia Prus Albrechta Fryderyka.

Regent od 1603.

Jan Zygmunt (1608-1618)

Najstarszy syn Joachima Fryderyka. Jednocześnie książę elektor Brandenbugii i dzięki ożenkowi z Anną opiekun i następca chorego Albrechta Fryderyka.

1618 Albrecht Fryderyk umiera i od tej pory oba księstwa są w ręku jednej linii Hohenzollernów. Księstwo Pruskie w unii z Brandenburgią (1618-1701) jako Brandenburgia-Prusy.

Brandenburgia-Prusy (księstwo)

Jan Zygmunt (1618-1620)

(syn, od 1618 książę pruski)

Jerzy Wilhelm (1620-1640)

(syn)

Fryderyk Wilhelm Wielki elektor (1640-1688)

(syn)

Fryderyk III (1688-1701)

(syn, od 1701 król pruski)

Królestwo Prus (1701-1918)

Fryderyk I (1701-1713)

Fryderyk Wilhelm I (1713-1740)

Fryderyk II Wielki (1740-1786)

Fryderyk Wilhelm II (1786-1797)

Fryderyk Wilhelm III (1797-1840)

Fryderyk Wilhelm IV (1840-1861)

Wilhelm I (1861-1888)

cesarz niemiecki od 1871

Fryderyk III 1888 cesarz niemiecki

Wilhelm II (1888-1918)

cesarz niemiecki